Profil badawczy Zakładu
- Mikrobiologia
- Biologia molekularna
- Biologia środowiskowa
- Gleby użytkowe
- Metagenomika
- Biolog EcoPlate
- Biolog GenIII
- DGGE
- Real time PCR
- Mikrobiologia
- Biologia molekularna
- Biologia środowiskowa
- Gleby użytkowe
- Metagenomika
- Biolog EcoPlate
- Biolog GenIII
- DGGE
- Real time PCR
Biologia molekularna, genetyka
Biologia molekularna, genetyka
Zróżnicowanie genetyczne oraz identyfikacja mikroorganizmów glebowych
(PCR, Real Time PCR, PCR DGGE, Biolog System)
Możliwe zastosowania systemu Biolog:
- identyfikacja mikroorganizmów z wykorzystaniem płytek GenIII
- analiza funkcjonalna wybranych szczepów – krzywe wzrostu, tempo rozkładu różnych substratów (do wyboru kilkaset różnych źródeł węgla i azotu)
- wpływ dodatków (antybiotyków, środków ochrony roślin, nawozów … ) na wzrost i tempo rozkładu substratów przez bakterie lub grzyby
- analiza bogatych gatunkowo próbek środowiskowych (gleba, ścieki, woda) pod kątem całościowego metabolizmu konsorcjów bakteryjnych (płytki ECO) lub grzybowych (FF)
Metagenomika - analiza sekwencjonowania amplikonów
Metagenomika - analiza sekwencjonowania amplikonów
Analizy bioinformatyczne – sekwencjonowanie amplikonów 16S (bakterie) i ITS (grzyby)
- kompletna analiza od surowego pliku fastq
- opracowanie statystyczne, prezentacja graficzna
- alfa i beta bioróżnorodność
DGGE - PCR
DGGE - PCR
Ocena różnorodności mikrobiologicznej gleb w oparciu o technikę PCR DGGE
Bakterie symbiotyczne
Bakterie symbiotyczne
Badania nad właściwościami i praktycznym wykorzystaniu bakterii zdolnych do wiązania azotu atmosferycznego jak i bakterii symbiotycznych roślin bobowatych (NITRAGINA)
Ponadto:
- ocena różnych parametrów mikrobiologicznych, biochemicznych i ruchomych frakcji materii organicznej jako wskaźników żyzności i zdrowotności gleby oraz analiza wpływu różnych zabiegów agrotechnicznych na te wskaźniki,
- określenie zawartości glomalin w glebach Polski,
- ocena oddziaływania różnych zabiegów agrotechnicznych i systemów gospodarowania na zasiedlanie kłosów, ziarna i korzeni zbóż przez grzyby mykoryzy arbuskularnej (AM) oraz toksynotwórczych grzybów z rodzaju Fusarium występujących za ziarnie zbóż.
1) Wstępne analizy gleby:
- Oznaczanie suchej masy gleby.
- Pomiar pH i EC gleby.
- Oznaczenie całkowitej pojemności wodnej gleby.
2) Analizy środowiskowe gleby:
- Analiza aktywności enzymatycznej gleby:
- Dehydrogenaz;
- Fosfatazy kwaśnej i zasadowej.
- Dehydrogenaz;
- Oznaczanie biomasy (C i N) w próbkach glebowych metodą fumigacji-ekstrakcji.
- Analiza mikrobiologiczna próbek glebowych (metoda klasycznych wysiewów na płytki).
- Analiza ruchomych frakcji węgla:
- Analiza zawartości węgla organicznego ekstrahowanego zimną i gorącą wodą;
- Oznaczanie zawartości POM w glebie.
- Oznaczanie zawartości glomalin ogólnych oraz łatwo-ekstrahowanych w glebie.
3) Analizy z wykorzystaniem technik molekularnych:
- Izolacja DNA glebowego.
- Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR).
- Elektroforeza w żelu agarozowym.
- Elektroforeza w żelu z gradientem czynnika denaturującego (DGGE).
4) Analiza prób glebowych pod kątem zróżnicowania metabolicznego z użyciem Biolog System.
Początki działalności Zakładu Mikrobiologii Rolniczej datowane są na 1918 rok, kiedy to w ówczesnym Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach utworzono Pracownię Mikrobiologii pod kierownictwem prof. Kazimierza Basalika. Niestety, po roku profesor opuszczał Puławy powołany na dyrektora Instytuty Rolniczej w Bydgoszczy i wraz z jego odejściem zamknięto Pracownię.
Po 12 latach przerwy Pracownia Mikrobiologii została odtworzona. Jej kierownikiem została prof. Jadwiga Ziemięcka. W 1936 roku Pracownię przekształcono na Dział Mikrobiologii Rolniczej, a profesor otrzymała trzech współpracowników i osobne pomieszczenie pracownicze.
W 1932 roku rozpoczęto w Dziale prace nad szczepionkami dla roślin motylkowatych. W ciągu kilku lat badań, wyselekcjonowano aktywne szczepy Rhizobium dla soi i lucerny. Temat ten jest kontynuowany dalej w Zakładzie.
Pracownicy Działu w latach 1939-1950 napisali podręcznik mikrobiologii „Wstęp do Mikrobiologii Rolniczej” (T. Matuszewski). Dodatkowo, podjęto współpracę z Zakładem Wyrobu Surowic i Szczepionek, gdzie wytwarzano preparat o nazwie Nitradix stosowany do szczepienia roślin motylkowych.
W 1944 roku, w wyniku działań wojennych Dział Mikrobiologii Rolniczej został zniszczony, podobnie jak inne pracownie Instytutu. Od 1945 roku trwały prace naprawcze i odbudowa zniszczonych pracowni. Od 1948 roku Dział współorganizował na Wydziale Biologicznym Uniwersytetu w Lublinie Studium Specjalistyczne w Naukach Mikrobiologicznych, pierwsze w Polsce. W ramach Studium wykładano mikrobiologię i technologię rolniczą, odbywały się także ćwiczenia. W ciągu 5 lat istnienia Studium wykonano 10 prac magisterskich oraz 4 prace doktorskie.
Od 1948 roku w Dziale prowadzone były badania dotyczące szczepienia roślin bakteriami z rodzaju Azotobacter. Wyselekcjonowano aktywne szczepy oraz opracowano technikę wyrobu szczepionek.
Ważnym wydarzeniem w dziejach Działu była reorganizacja Instytutu w 1950 roku. Powołano wtedy Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG), a Dział po zmianach otrzymał nazwę Zakładu Mikrobiologii Rolniczej. Kierownictwo Zakładem dalej powierzono prof. Jadwidze Ziemięckiej.
Dotychczasowi kierownicy Zakładu Mikrobiologii Rolniczej:
1918-1919 – prof. dr hab. Kazimierz Basalik
1931-1961 – prof. dr hab. Jadwiga Ziemięcka
1961-1987 – prof. dr hab. Wanda Maliszewska
1987-1993 – prof. dr hab. Józef Kobus
1993-2013 – prof. dr hab. Stefan Martyniuk
2013-obecnie – dr hab. Anna Gałązka, prof. IUNG-PIB
W 2018 roku podczas Konferencji Naukowej pt. “Bioróżnorodność funkcjonalna gleb Polski” Zakład obchodził symboliczne 100-lecie działalności.